 |
یک شنبه 17 بهمن 1389 |
این شهـــر شهری که دوست می داشتم نیست
شهـــــری که در رویــــاهایم می بینم این چنین نیست
...ســـــرد...
...غریـــــب...
...بــی روح...
چون سرزمینی متــــروک
آدمک هــــا همچون مترسکان
تنها ســـر جالیز ِ خود نشسته اند
هیچ کس به فکر بال ِ شکسته ی کبـــوتر همســـایه نیست
ایـــنجا صـــدای غـــارغــــار ِ کلاغ خــانه ها را پــــر کرده
دلــــم را از ایــن شهر جمع می کنم و بر می گردم...
بــــه شهر قصــه های مادربزرگ
آنجا که اگــــر یکی بــــود یکی نبـــــود
»» آن که بـــــود دوست داشت آن که را کـــه نبـــود ««
.....::::..... و شاید زندگی بوی خاک ِ بعد از نم ِ باران است...
"سوسن ِ سفید"
نظرات شما عزیزان:
 نویسنده : Mehr
 |
    |
